Wygrac za wszelka cene!!!!!!

Mestwo... Szlachetnosc... Sila... Honor... Walecznosc...

Czy to wszysztko w nas istnieje? Czy te sily drzemia w naszej duszy? Czy jestesmy silni? Czy porafimy wykonac rzeczy niemozliwe? Czy portrafimy pokonac wroga? Czy potrafimy zrobic cos, co moze zdecdowac o naszym zyciu lub smierci, o istnieniu, o naszej przyszlosci? Czy wrog nie jest za silny? Jak jest, to przecierz i tak go nie pokonamy! Wrog nie jest za silny. Silny jest brak wiary, jaki nas pokonuje. Ila razy patrzymy w lustro i mowimy do siebie "Co ty robisz do cholery! I tak nie dasz rady!" Gdy widzimy przed soba gory, widzimy wyzwanie i tak jak w zyciu, musimy sprobowac je przejsc aby zobacz czy damy rade. A mowwiac sobie... nie dam rady... popadamy w depresje i zawracamy. W tej wwielkosci wroga, jest jedna racja. Byc moze jest on silniejszy... Na jego widok mowimy sobie "KONIEC ZE MNA!" . Ale jedno trzeba wziasc pod uwage... WROG MOZE MYSLEC TAK SAMO. I JEZELI BEDZIE WALCZYL, PRZERAZONY... PRZEGRA. BO TO MY MAMY NAD NIM PRZEWAGE... MY WIERZYMY, TZN. WIEMY!!! ZE WYGRAMY. TO PRZECIERZ TAK OCZYWISTE... Ale jeszcze przychodzi trod... przyjecia tego sobie do serca... to najtrudniejsze. Bo w koncu .... "opakowanie budzi pozadanie....." i strach zarazem. Czy mysz z lwem wygra? On silniejszy..... ale ....ona zwinniejsza. Uciekla do nory.